Τρίτη 10 Μαΐου 2011

8η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης





    Στα πλαίσια της  8ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη παρουσίασε η κ. Μάγκου Νατάσα σε εκπαιδευτικούς και γονείς τα παιχνίδια από το βιβλίο της «Ο λύκος στο σχολείο; Πάει χάλασε και αυτός». Από τις Εκδόσεις Χριστοδουλίδη οργανώθηκε το σεμινάριο Ψυχοκινητικής Αγωγής και  Κινητικής Μάθησης στη γωνιά των εκπαιδευτικών και των γονέων του περιπτέρου 13 .Στην εισήγησή της  η κ. Μάγκου τόνισε μεταξύ άλλων :  «Για το σχεδιασμό των δράσεων χρησιμοποίησα το παιδαγωγικό εργαλείο της Ψυχοκινητικής Αγωγής και ταυτόχρονα αξιοποίησα τέσσερις διαύλους επικοινωνίας:

Τον αφουγκρασμό, το  παραμύθι, την τέχνη, και τη  διαθεματικότητα.



    Το εργαλείο της  ψυχοκινητικής Αγωγής είναι πολύ σημαντικό γιατί  έχει ως αντικείμενο τη διευκόλυνση της δράσης των διαφόρων εκπαιδευτικών τεχνικών, έτσι ώστε να επιτευχθεί μια καλύτερη σχολική και κοινωνική ολοκλήρωση. Θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα της Φυσικής Αγωγής με συγκεκριμένους διδακτικούς στόχους, ειδικό περιεχόμενο και μεθόδους διδασκαλίας. Κατέχει προνομιακή θέση στις μικρότερες ηλικίες αν και πάλι τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων μας ανέτρεψαν αυτή τη θεωρία.

  Ο αφουγκρασμός είναι η βάση για κάθε μαθησιακή σχέση και μαζί με τη νοηματοδότηση των δράσεων η μάθηση παίρνει σχήμα, και με την αναπαράσταση και την ανταλλαγή γίνεται γνώση και δεξιότητα. Η επιδίωξη να αφουγκραστούμε τα παιδιά και τους εφήβους παίζει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη ενός βασικού στόχου: την αναζήτηση νοήματος.

  

    Το παραμύθι βγαλμένο από τα σπλάχνα των λαών, απευθύνεται σε μεγάλους και παιδιά. Με στόχο να συμβουλεύσει, να τέρψει, να παρηγορήσει, ανοίγει  νέους δρόμους. Οι ιδέες που θέλει να περάσει είναι κοινές σε όλους τους λαούς: ευαισθησία, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, αγάπη για το συνάνθρωπο, ελπίδα, γενναιότητα, αποδοχή του διαφορετικού, ευγνωμοσύνη, ειρήνη, αυτοθυσία. Στην αναζήτηση αυτή με βοήθησαν τα παιχνίδια με το λύκο. Αυτό το  παρεξηγημένο και κάποιες φορές τρομακτικό ζώο των παραμυθιών βοήθησε τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού, Τυπικού και Ειδικού να κατανοήσουν γράμματα και αριθμούς παίζοντας και διασκεδάζοντας, κάνοντάς τα πιο  ευτυχισμένα.



    Η  αξιοποίηση της τέχνης που μπορεί να συμβάλλει στην κατάκτηση της ολοκληρωμένης γνώσης, στη συναισθηματική, αισθητική και νοητική ανάπτυξη  συχνά αγνοείται. Όμως η μουσική, ο χορός, η ζωγραφική, η γλυπτική αν και δεν εκφράζονται με λόγια φέρουν μέσα τους τη γνώση.



    Με αφορμή τις  απαιτήσεις  του κεντρικού εκπαιδευτικού προγράμματος το 2003  αναθεωρήθηκε  το  περιεχόμενο της Φυσικής Αγωγής με το στοιχείο της διαθεματικότητας. Τα βιβλία είναι γραμμένα από ενήλικες οι οποίοι πολλές φορές  ξεχνούμε πώς σκέφτονται τα παιδιά. Έτσι εισάγονται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα από πολύ νωρίς κάποιες  έννοιες με αποτέλεσμα να μην γίνονται κατανοητές από τα μικρά παιδιά. Είναι επομένως αναγκαίο οι επιμέρους επιστήμες (γυμναστική, μουσική, ζωγραφική) να συμβάλλουν στο “γνωστικό τοπίο” του σχολείου όπου καθημερινά ο  βομβαρδισμός  από γνώσεις και πληροφορίες είναι ανελέητος.







   Πρέπει να αφουγκραστούμε  τα παιδιά και τους νέους και να τους βοηθήσουμε να ονειρευτούν, να εμπνευστούν και να εμπνευστούμε και μείς μέσα από αυτά σε μια διαδικασία αλληλεπίδρασης  ώστε να μάθουν  να εκφράζονται  δημιουργικά. Αφού πλέον δεν είναι μόνο οι  γνώσεις που καθιερώνουν το άτομο  στην κοινωνία αλλά και οι ιδιαίτερες συναισθηματικές, πνευματικές, και δημιουργικές του ικανότητες που το κάνουν καταρχήν να είναι καλά με τον εαυτό του και ύστερα ανταγωνιστικό στον κόσμο της γνώσης».